Σχολική Άρνηση

Τι είναι η Σχολική Άρνηση; 

Είναι μία κατάσταση στην οποία το παιδί αρνείται να αποδεχθεί το σχολείο ως μέρος της καθημερινότητάς του και οι λόγοι για αυτό μπορεί να είναι ποικίλοι.
Μιλάμε για ύπαρξη σχολικής άρνησης όταν το παιδί απουσιάζει παντελώς από το σχολείο ή πηγαίνει σε αυτό αλλά κατόπιν επιστρέφει σπίτι.

Αίτια Σχολικής Άρνησης; 

Δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι το πρόβλημα υπάρχει στο σχολείο, αλλά πιθανόν να υποβόσκουν άλλου είδους δυσκολίες του παιδιού, όπως για παράδειγμα το άγχος αποχωρισμού. Άλλες πιθανές αιτίες σχολικής άρνησης είναι ο σχολικός εκφοβισμός (bullying), η αλλαγή σχολικής βαθμίδας (από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό), η αλλαγή σχολείου στην αρχή ή στα μέσα της χρονιάς, το κοινωνικό άγχος ή ο φόβος ότι δεν θα αποκτήσει φίλους, τα ακαδημαϊκά προβλήματα και η υπερβολική πίεση.

Ποια τα πρώτα συμπτώματα της Σχολικής Άρνησης; 

Ξεκινάει με την προσπάθεια του παιδιού να παραμείνει στο σπίτι, επικαλούμενο, συνήθως, κάποιο σωματικό ενόχλημα (π.χ. πόνος στο κεφάλι, κοιλιά, λαιμό). Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι η ανάγκη για συχνά τηλεφωνήματα στους γονείς, η εκδήλωση συμπεριφορών έντασης και φοβίας, οι απουσίες από τα μαθήματα ή/και η παραβατική συμπεριφορά.

Τι μπορείτε να κάνετε ως γονείς; 

1. Διερεύνηση των αιτιών σχολικής άρνησης του παιδιού.
2. Καλή συνεργασία με το σχολείο. Είναι σημαντικό να υπάρχει επικοινωνία μεταξύ εσάς και του εκπαιδευτικού για το καλό του παιδιού. Συνεχής επικοινωνία.
3. Διασφάλιση μιας καλής, φιλικής, ενθαρρυντικής, στηρικτικής και με ενδιαφέρον προς το παιδί στάσης και αντιμετώπισης.
4. Θα πρέπει το παιδί να εισπράττει ξεκάθαρα το μήνυμα για την αναγκαιότητα της σχολικής παρακολούθησης.
5. Στα πρώτα στάδια της επανένταξης στο σχολικό περιβάλλον θα βοηθούσε να πρότεινατε κάποια επιβράβευση μετά από μία ολόκληρη εβδομάδα συνεχούς παρακολούθησης, λέγοντας « Θα μπορούσαμε το Σαββατοκύριακο να κάνουμε κάποια δραστηριότητα της επιλογής σου».
6. Εάν μείνει σπίτι το παιδί να μην επιβραβευθεί. Δεν θα πρέπει να παίζει με παιχνίδια ή να βλέπει τηλεόραση ενώ οι συμμαθητές του κάνουν μάθημα.
7. Θα πρέπει και οι δύο γονείς να έχετε την ίδια σταθερή στάση έτσι ώστε το παιδί να μη προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τον πιο υποχωρητικό από τους δύο σας.
8. Το παιδί να κοιμάται τις ώρες που χρειάζεται για την ηλικία του. Ο ύπνος είναι πολύ σημαντικός για την υγιή λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού. Αυξάνει την επίδοση τόσο σωματικά όσο και πνευματικά.
9. Να είστε πρόθυμοι να συζητάτε και να ακούτε το παιδί σας γιατί είναι πολύ σημαντικό να νιώθει ότι μπορεί να σας εκμυστηρευτεί τους φόβους του και να νιώθει ότι θα το στηρίξετε στον αγώνα που κάνει.
10. Ενίσχυση των χόμπι και των ενδιαφερόντων του παιδιού σας.
11. Μείωση συγκρούσεων και οικογενειακών εντάσεων.
12. Δεν θα πρέπει να αργείτε όταν πρέπει να πάρετε το παιδί σας από το σχολείο διότι, του ενισχύεται ο φόβος ότι πιθανόν να το ξεχάσετε.
13. Δεν θα πρέπει να δείχνετε στο παιδί σας ότι στεναχωριέστε διότι, έτσι του ενισχύεται η πεποίθηση ότι υπάρχει λόγος ανησυχίας.

 

Τι μπορείτε να κάνετε ως εκπαιδευτικοί; 

1. Προσαρμογή του εκπαιδευτικού προγράμματος σύμφωνα με τις ανάγκες του παιδιού και δημιουργία σταθερών ρουτίνων. Να γνωρίζει το παιδί τι θα κάνει την επόμενη μέρα.
2. Διασφάλιση μιας καλής, φιλικής, ενθαρρυντικής, στηρικτικής και με ενδιαφέρον προς το παιδί στάση και αντιμετώπιση.
3. Προσπάθεια ένταξης του παιδιού στην ομάδα και κατ’ επέκταση βοήθεια δημιουργίας στενών φιλικών σχέσεων με 1-2 συμμαθητές του.
4. Στα πρώτα στάδια της επανένταξης στο σχολικό περιβάλλον θα βοηθούσε να υπάρχει κάποια επιβράβευση μετά από μία ολόκληρη εβδομάδα συνεχούς παρακολούθησης.
5. Εάν μείνει κάποια φορά το παιδί σπίτι να χάνει την επιβράβευση του.
6. Να είστε πρόθυμοι να συζητάτε και να ακούτε τον μαθητή σας, γιατί είναι πολύ σημαντικό να νιώθει ότι μπορεί να σας εκμυστηρευτεί τους φόβους του και να νιώθει ότι θα τον στηρίξετε στον αγώνα που κάνει.
7. Συζήτηση με το παιδί για να βρείτε πράγματα που μπορεί να κάνουν τη διαμονή του στο σχολείο πιο ευχάριστη κατά τη διάρκεια της ημέρας.
8. Εύρεση πραγμάτων που ενθουσιάζουν το παιδί για να το κάνουνε να αναμένει να επιστρέψει στο σχολείο.

 

Εάν παρόλες τις προσπάθειες το παιδί συνεχίζει να εμφανίζει τις συμπεριφορές θα ήταν καλό να γίνει συνάντηση με την Σχολική-Εκπαιδευτική Ψυχολόγο για καθοδήγηση.